Но есть ли добродѣтель знаніе? всякое знаніе подлежитъ изученію, а что изучимо, для того есть и учители и ученики.
ΣΩ. Ίσως νή Δία* αλλά μή τούτο ού καλώς ώμολογήσαμεν;
ΜΕΝ. Και μην έδόκει μεν άρτι καλώς λέγεσθαι.
ΣΩ. 'Αλλά μή ούκ εν τώ άρτι μόνον δέη αυτό δοκεΐν καλώς λέγεσθαι, αλλά και εν τώ νυν και εν τώ έπειτα, ει μέλλει τι αυτού υγιές είναι. 5
ΜΕΝ. Τί ούν δή; προς τί βλέπων δυσχεραίνεις αυτό, και D απιστείς, μή ούκ επιστήμη ή ή αρετή;
ΣΩ. Έγώ σοι έρώ, ώ Μενών, τό μέν γάρ διδακτόν αυτό είναι, εϊπερ επιστήμη έστίν, ούκ ανατίθεμαι μή ού καλώς λέ-γεσθαι. δτι δ' ούκ έστιν επιστήμη, σκέψαι εάν σοι δοκώ είκό-ιο τως άπιστεΐν. τόδε γάρ μοι είπε, εί έστι διδακτόν ότιούν πράγμα, μή μόνον άρετή, ούκ άναγκαΐον αύτού και διδασκάλους και μαθητάς είναι;
ΜΣΝ. Έμοιγε δοκεΐ.
ΣΩ. Ούκούν τούναντίον αυ, ου μήτε διδάσκαλοι μήτε μαθηται is Ε εΐεν, καλώς αν αύτό είκάΖοντες εικάΖοιμεν μή διδακτόν εΐνα;
ΜΕΝ. 'Έστι ταύτα. άλλ3 άρετής διδάσκαλοι ού δοκούσί σοι είναι;
ΣΩ.ΤΤολλάκις γούν Ζητών,εϊ τινες εΐεν αύτής διδάσκαλοι, πάντα ποιών ού δύναμαι εύρεΐν. καίτοι μετά πολλών γε Ζητώ, καί τού-2 ο των μάλιστα, ούς αν οϊωμαι εμπειρότατους είναι τού πράγματος.
Сократъ приглашаетъ Анита принять участіе въ рѣшеніи вопроса о томъ, есть ли и кто таковые — учители добродѣтели.
καί δή καί νΰν, ώ Μενών, εις καλόν ήμΐν αύτός δδε πα-ρεκαθέΖετο, φ μεταδώμεν τής Ζητήσεως. εικότως δ' αυ Некорректный вызов шаблона→μετα-
1. μή τούτο ού καλώς ώμολογήσαμεν.] "In his μή interrogandi vim et potestatem habet, ού vero referendum est ad καλώς. “Шталь-баумъ.
7. άπιστεΐς, μή] μή послѣ άπιστεΐς придаетъ этОхчу глаголу смыслъ страха, сомнѣнія. Слич. Phaed. р. 70. А.
9. ούκ άνατίθεμαι μή ού καλώς] μή ού — усиленное отрицаніе послѣ глаголовъ, которые сами выражаютъ отрицаніе. См. Matth.
Gramm. § 534. 7. Слич. Phaed. р. 87. А.
22. αύτός δδε] Согласно съ нѣкоторыми рукописями читаютъ также ’Άνυτος δδε. Буттманъ защищаетъ αύτός, думая, что этимъ словомъ опредѣляется Анитъ какъ человѣкъ самый способный къ обсужденію предлагаемаго вопроса. Штальбаумъ основательно замѣчаетъ, что для Анита этого слишкомъ много. Потому лучшее чтеніе безъ сомнѣнія есть ’Άνυτος δδε.
Но есть ли добродетель знание? всякое знание подлежит изучению, а что изучимо, для того есть и учители и ученики.
ΣΩ. Ίσως νή Δία* αλλά μή τούτο ού καλώς ώμολογήσαμεν;
ΜΕΝ. Και μην έδόκει μεν άρτι καλώς λέγεσθαι.
ΣΩ. 'Αλλά μή ούκ εν τώ άρτι μόνον δέη αυτό δοκεΐν καλώς λέγεσθαι, αλλά και εν τώ νυν και εν τώ έπειτα, ει μέλλει τι αυτού υγιές είναι. 5
ΜΕΝ. Τί ούν δή; προς τί βλέπων δυσχεραίνεις αυτό, και D απιστείς, μή ούκ επιστήμη ή ή αρετή;
ΣΩ. Έγώ σοι έρώ, ώ Μενών, τό μέν γάρ διδακτόν αυτό είναι, εϊπερ επιστήμη έστίν, ούκ ανατίθεμαι μή ού καλώς λέ-γεσθαι. δτι δ' ούκ έστιν επιστήμη, σκέψαι εάν σοι δοκώ είκό-ιο τως άπιστεΐν. τόδε γάρ μοι είπε, εί έστι διδακτόν ότιούν πράγμα, μή μόνον άρετή, ούκ άναγκαΐον αύτού και διδασκάλους και μαθητάς είναι;
ΜΣΝ. Έμοιγε δοκεΐ.
ΣΩ. Ούκούν τούναντίον αυ, ου μήτε διδάσκαλοι μήτε μαθηται is Ε εΐεν, καλώς αν αύτό είκάΖοντες εικάΖοιμεν μή διδακτόν εΐνα;
ΜΕΝ. 'Έστι ταύτα. άλλ3 άρετής διδάσκαλοι ού δοκούσί σοι είναι;
ΣΩ.ΤΤολλάκις γούν Ζητών,εϊ τινες εΐεν αύτής διδάσκαλοι, πάντα ποιών ού δύναμαι εύρεΐν. καίτοι μετά πολλών γε Ζητώ, καί τού-2 ο των μάλιστα, ούς αν οϊωμαι εμπειρότατους είναι τού πράγματος.
Сократ приглашает Анита принять участие в решении вопроса о том, есть ли и кто таковые — учители добродетели.
καί δή καί νΰν, ώ Μενών, εις καλόν ήμΐν αύτός δδε πα-ρεκαθέΖετο, φ μεταδώμεν τής Ζητήσεως. εικότως δ' αυ Некорректный вызов шаблона→μετα-
1. μή τούτο ού καλώς ώμολογήσαμεν.] "In his μή interrogandi vim et potestatem habet, ού vero referendum est ad καλώς. “Шталь-баум.
7. άπιστεΐς, μή] μή после άπιστεΐς придает этОхчу глаголу смысл страха, сомнения. Слич. Phaed. р. 70. А.
9. ούκ άνατίθεμαι μή ού καλώς] μή ού — усиленное отрицание после глаголов, которые сами выражают отрицание. См. Matth.
Gramm. § 534. 7. Слич. Phaed. р. 87. А.
22. αύτός δδε] Согласно с некоторыми рукописями читают также ’Άνυτος δδε. Буттман защищает αύτός, думая, что этим словом определяется Анит как человек самый способный к обсуждению предлагаемого вопроса. Штальбаум основательно замечает, что для Анита этого слишком много. Потому лучшее чтение без сомнения есть ’Άνυτος δδε.
