al vi en tiu lingvˌo, kaj mi eĉ unu vortˌoˌn ne alˌmetˌas en aliˌa lingvˌo, tiel kiel sе ni tutˌe ne komprenˌus unu la lingvˌon de la aliˌa. Respondˌu al mi, ĉu vi efektivˌe komprenˌis kioˌn mi skribˌis. Se la aferˌo proponˌitˌa de la aŭtorˌo estˌas efektivˌe bonˌa, oni devˌas рer ĉiuˌj fortˌoj liˌn helpˌi, Kian mi havˌos viˌaˌn respondˌoˌn, mi sendˌos al vi la librˌetˌoˌn; montrˌu ĝiˌn al ĉiu,j loĝˌantˌoˌj de viˌa urbˌetˌo, sendˌu giˌn ĉiuˌn vilaĝˌoˌn ĉirkaŭ la urbˌetˌo, ĉiuˌn urbˌoˌn kaj urbˌetˌoˌn, kie vi nur havˌas amikˌoˌjˌn aŭ konˌitˌoˌjˌn. Estˌas necesˌe ke grandˌegˌa nombrˌo da personˌoˌj donˌu siˌaˌn voĉˌoˌn — tian post la plej malˌlongˌa tempˌo estˌos decidˌitˌa aferˌo, kiu povˌas portˌi grandˌegˌaˌn utilˌoˌn al la homˌa societˌo.
IV. Miˌa pensˌo.
Sur la kampˌo, for de l’mondˌо,
Antaŭ noktˌo de somerˌo
Аmіkˌіnˌо en la rondˌo
Kantˌas kantˌoˌn рri l’esperˌо.
Kaj pri vivˌo detruˌitˌa
Ŝi rakontˌas kompatˌatitve, —
Miˌa vundˌo reˌfrapˌitˌa
Miˌn dolorˌas reˌsangˌantˌe.
* * *
„Ĉu vi dormˌas? Ho, sinjorˌo,
Kial tia senˌmovˌecˌo?
Ha, kredˌeblˌe reˌmemorˌo
El la karˌa infanˌecˌo?“
Тот же текст в современной орфографии
al vi en tiu lingvˌo, kaj mi eĉ unu vortˌoˌn ne alˌmetˌas en aliˌa lingvˌo, tiel kiel sе ni tutˌe ne komprenˌus unu la lingvˌon de la aliˌa. Respondˌu al mi, ĉu vi efektivˌe komprenˌis kioˌn mi skribˌis. Se la aferˌo proponˌitˌa de la aŭtorˌo estˌas efektivˌe bonˌa, oni devˌas рer ĉiuˌj fortˌoj liˌn helpˌi, Kian mi havˌos viˌaˌn respondˌoˌn, mi sendˌos al vi la librˌetˌoˌn; montrˌu ĝiˌn al ĉiu,j loĝˌantˌoˌj de viˌa urbˌetˌo, sendˌu giˌn ĉiuˌn vilaĝˌoˌn ĉirkaŭ la urbˌetˌo, ĉiuˌn urbˌoˌn kaj urbˌetˌoˌn, kie vi nur havˌas amikˌoˌjˌn aŭ konˌitˌoˌjˌn. Estˌas necesˌe ke grandˌegˌa nombrˌo da personˌoˌj donˌu siˌaˌn voĉˌoˌn — tian post la plej malˌlongˌa tempˌo estˌos decidˌitˌa aferˌo, kiu povˌas portˌi grandˌegˌaˌn utilˌoˌn al la homˌa societˌo.
IV. Miˌa pensˌo.
Sur la kampˌo, for de l’mondˌо,
Antaŭ noktˌo de somerˌo
Аmіkˌіnˌо en la rondˌo
Kantˌas kantˌoˌn рri l’esperˌо.
Kaj pri vivˌo detruˌitˌa
Ŝi rakontˌas kompatˌatitve, —
Miˌa vundˌo reˌfrapˌitˌa
Miˌn dolorˌas reˌsangˌantˌe.
* * *
«Ĉu vi dormˌas? Ho, sinjorˌo,
Kial tia senˌmovˌecˌo?
Ha, kredˌeblˌe reˌmemorˌo
El la karˌa infanˌecˌo?»
