Страница:Институции Гая (1891).djvu/295

Материал из Викитеки — свободной библиотеки
Эта страница была вычитана

1Наследства умерших без завещания принадлежат, по закону XII таблиц, во-первых „своим“ (ближайшим) наследникам.

2„Своими“ же наследниками считаются те дети, которые состояли под властью наследодателя (до самой его смерти), как нпр. сын или дочь, внук и внучка от сына, правнук и правнучка, рожденный или
§ 1 = § 1. I. de hered. q. ab int. (3, 1). Cp. Epit. 2, 8 pr. Ulp. 26, I. Collat. 16. 3. § 3. lege xii tab.] cp. Dirksen 5, 4. Schöll p. 128.
§ 2 = § 2. I. eod. Cp. Epit. Ulp. 11. cc. Collat. 16, 3. §§ 4. 8.
^1) Cp. Glück, Hermeneutisch-systematische Erörterung der Lehre von der Intestaterbfolge nach den Grundsätzen des älteren and neueren römischen Rechts. 2 изд. 1822. Rosshirt, Einleitung in das Erbrecht und Darstellung des ganzen Intestat-Erbrechts besonders nach römischen Quellen. 1831. Arndts, Intestat-Erbfolge в Weiske Rechtslexicon T. 5. 1844 p. 668—700. Его же Gesammelte Civilistische Schriften. T. 2. 1873. p. 31—65. Schirmer, Handbuch des römischen Erbrechts. 1863. p. 125—297. Delogu, La successione legitima studiata nelle fonti dei diritto romano preceduta da un quadro storico sui diritto ereditario anteriore a Giustiniano. 1879. Азаревич, Система римского права, p. 401.
^2) Cp. Donellus, Comment. libr. VII cap. 2 § 13. Cuiacius, Comm. in lib. XXIX. Quaestion. Papin. ad L. 7 D. 38, 6; qui successit sibi, qui suus successor