Страница:Гильфердинг А.Ф. - Венеты.djvu/59

Материал из Викитеки — свободной библиотеки
Эта страница не была вычитана


государства ассирійскаго: см. между прочимъ: Essay on the Chronology and history of the great Assyrian empire, въ приложеніяхъ къ I-мy тому Раулинсонова изданія Геродота. Его же: The five great monarchies of the ancient eastern world.


67) Lucan. Pharsal, I.... Quotiee Romam fortuna lacessit.

Нас iter est bellis.

Западные Альпы, какъ извѣстно, считались непроходимыми до вторженія галловъ.


68) Объ изобиліи лѣсовъ въ венетскомъ краѣ еще во времена римскаго владычества см. Piliasi??, Меmогіе storiche de’Veneti primi е secondi, т. II, стр. 30 и слѣд. У Филіаси приведены всѣ свидѣтельства о разныхъ древесныхъ породахъ, упоминаемыхъ древними авторами въ этой странѣ.


69) Servins ad Аеn. I, 242. Capto Ilio Menclaus memor se et Ulixen beneficio Antenoris servatos cum repetentes Helenam ab eo essent suscepti, ас реnе a Paride aiiisque iuvenibus interempti essent, parem gratiam reddens inviolatum dintisit, qui cum uxore Theano et filiis Helicaone et Polidamante ceterisque sociis in Illyricum pervenit et bello exceptus ab Euganeis et rege Veleso,(!!) victor urbem Patavium condidit; id enim responsi acceperat и проч., (см. выше примѣч. 21)—Liv. I, 1. Casibus variis Antenorem cum multiudine Henetum, qui, seditione ex Paphlagonia pulsi, et sedes et ducem, rege Pylaemene ad Troiam amisso, quaerebant, venisse (constat) in intimum maris Hadriatici sinum; Euganeisque, qui inter mare Alpesque incolebant, pulsis,(!!) Henetos Troianosque ens temisse terras; et in quem primum egressi sunt locum, Troia vocatur, pagoque inde Troiano nomen, est; gens universa Veneti appellati. Sit. Ital. ѴIII, 604—606: Tum Troiana manus, tellure antiquitus orti—Euganeâ profugique sacris Antenoria oris;—nec non cum Venetis Aquileia superfluit amis.


70) Въ этрусскихъ надписяхъ мы находимъ имя женское Ѵеlеsа(!) и родовое названіе Velsi,(!) повторяющееся въ разныхъ формахъ: Velsi, Velsial, Velsis(!!) и т. д. (см. Fabretti 1918, 1919). Какой-то Velesus(!) является и въ римской исторіи при царѣ Нумѣ (Plutarch. Numa 5).


71) См. особенно: Liv. V. 89. (Tuscorum coloniæ) trans Padum omnia loca, excepto Venetorum angulo, qui sinum? circumcolunt maris, usque ad Alpes tenuere. Alpinis quoque ea (т. e. отъ этрусковь) gentibus hand dubie origo est, maxime Raetis; quos loca ipsa efferarunt, ne quid ex antiquo, praeter sonum linguæ, nec eum incorruptum, retineront.—Plin, III. 19. Raetorum et Euganeorum Verona... Raetos Tuscorum prolem arbitrantur a Gallis pulsos duce Raeto. Verso deinde Italiam pectere Alpium Latini inris Euganeæ gentes, quarum oppida ХХХIIII enumerat Cato. Ex iis Triumpilini, venalis cum agris suis populus, dein Camuni и т. д. Тамъ же слова альпійскаго трофея Августа. Gentes Alpinae devictæ Triumpilini Camuni и проч. Имена этихъ эвганейскіхъ колѣнъ сохраняются до сихъ поръ въ альпійскихъ долинахъ: val di Trompia и val Camonica.


72) Eu—ganei: cu соотвѣтствуетъ древне-арійскому предлогу ава?, позднѣе сокращенному славянами въ у; во второй части слова мы предполагаемъ арійскій корень ган,(!) слав. гон—ударять, гнать.


73) Птол. III, 1. § 32. ??Sf/ouvwc, of tloiv an$ ifotm t Ovti>eiiat. Ovavvla K&q-фаха, Вцітцѵа, Аѵйѵшѵ {ftA»aivlov}?? Этb мѣста нынѣ, какъ кажется, называются: Fane, Caravaggio, Brentonico и ??irgo d’Egna,—первое недалеко отъ Вероны къ сѣверу, три послѣднія въ южной ??ности Тироля (Тріентскомъ краѣ). Сравн. о тождествѣ Птолемеевыхъ бехуновъ съ эвганеями, Forbiger, Handbuch der alten Geogr. III. 580.


74) Servius in Aen. I, 243. Antenor non Illyricum, non Liburniam, sed Venetiam tenuit. Ideo autem Virgilins dicit Illyricos sinus, quod inde venit quidam Henetus(!!) (по другимъ чтеніямъ: Enetus, Benetus) rex, qui Venetiam tennit,(!!) a cuius nomine Henetiam dictam, posteri Venetiam nominaverunt. На этого же царя Венета указываетъ безъименный равеннскій космографъ, составлявшій въ IX в. свою книгу по раз-