ται, έπειτα μόνιμοι, και διά ταυτα δή τιμιώτερον επιστήμη ορθής δόξης έστί, και διαφέρει δεσμω επιστήμη ορθής δόξης.
ΜΕΝ. Νή τον Δία, ώ Σώκρατες, έοικε τοιούτψ τινί.
Β ΣΩ. Και μην καί εγώ ώς ούκ είδώς λέγω, άλλ3 είκάΖων.
5 δτι δέ έστί τι άλλοΐον ορθή δόξα καί επιστήμη, ού πάνυ μοι δοκώ τούτο εικάΖειν, άλλ3 εϊπερ τι άλλο φαίην αν είδέναι, ολίγα δ3 αν φαίην, εν δ3 ούν καί τούτο εκείνων θείην αν ών οΐδα.
Въ совершеніи же добродѣтельныхъ дѣйствій правильное мнѣніе руководитъ не хуже знанія. А такъ какъ то и другое въ людяхъ не по природѣ, то и добродѣтельны они также не по природѣ. Между тѣмъ, какъ было доказано, добродѣтель не подлежитъ изученію, т.-е. не есть и знаніе.
ΜΕΝ. Καί όρθώς γε, ώ Σώκρατες, λέγεις, ίο ΣΩ. Τί bέ; τόδε ουκ όρθώς, δτι αληθής δόξα ήγουμένη τό έργον έκάστης τής πράξεως ούδέν χείρον απεργάζεται ή επιστήμη;
ΜΕΝ. Καί τούτο boκεΐς μοι αληθή λέγειν.
C ΣΩ. Ούδέν άρα ορθή δόξα επιστήμης χείρον ούδέ ήττον 4 5 ωφέλιμη έσται εις τάς πράξεις, ούδέ άνήρ ό έχων ορθήν δόξαν ή ό επιστήμην.
ΜΕΝ. Έστι ταυτα.
ΣΩ. Καί μήν δ γε αγαθός άνήρ ωφέλιμος ήμΐν ώμολόγη-ται είναι.
20 ΜΕΝ. Ναί.
ΣΩ. "Επειδή τοίνυν ού μόνον δι3 επιστήμην αγαθοί άνδρες αν εΐεν καί ωφέλιμοι ταΐς πόλεσιν, εϊπερ ειεν, άλλα καί δι3 ορθήν δόξαν, τούτοιν δέ ουδέτερον φύσει έστί τοΐς άνθρώποις D ούτε έπιστήμη ούτε δόξα άληθής, ούδ3 έπίκτητα — ή δοκεΐ σοι 2 5 φύσει όποτερονούν αύτοΐν είναι;
ΜΕΝ. Ουκ έμοιγε.
13. άληθή] Другое чтеніе άλη-θώς, что по объясненію Штадь-баума есть поправка άληθή. При чтеніи άληθή винительный τούτο долженъ быть разсматриваемъ какъ абсолютно употребленный. Слич. Lach. р. 186. А. τοθτο μέν άληθή λέγεις.
24. ούδ’ επίκτητα] Эти слова предлагается выбросить изъ текста, на томъ основаніи что выше не было доказываемо, чтобы знаніе и правильное мнѣніе не могли быть пріобрѣтаемы. Желающихъ же удержать эти слова отсылаемъ къ Штальбауму.
ται, έπειτα μόνιμοι, και διά ταυτα δή τιμιώτερον επιστήμη ορθής δόξης έστί, και διαφέρει δεσμω επιστήμη ορθής δόξης.
ΜΕΝ. Νή τον Δία, ώ Σώκρατες, έοικε τοιούτψ τινί.
Β ΣΩ. Και μην καί εγώ ώς ούκ είδώς λέγω, άλλ3 είκάΖων.
5 δτι δέ έστί τι άλλοΐον ορθή δόξα καί επιστήμη, ού πάνυ μοι δοκώ τούτο εικάΖειν, άλλ3 εϊπερ τι άλλο φαίην αν είδέναι, ολίγα δ3 αν φαίην, εν δ3 ούν καί τούτο εκείνων θείην αν ών οΐδα.
В совершении же добродетельных действий правильное мнение руководит не хуже знания. А так как то и другое в людях не по природе, то и добродетельны они также не по природе. Между тем, как было доказано, добродетель не подлежит изучению, т. е. не есть и знание.
ΜΕΝ. Καί όρθώς γε, ώ Σώκρατες, λέγεις, ίο ΣΩ. Τί bέ; τόδε ουκ όρθώς, δτι αληθής δόξα ήγουμένη τό έργον έκάστης τής πράξεως ούδέν χείρον απεργάζεται ή επιστήμη;
ΜΕΝ. Καί τούτο boκεΐς μοι αληθή λέγειν.
C ΣΩ. Ούδέν άρα ορθή δόξα επιστήμης χείρον ούδέ ήττον 4 5 ωφέλιμη έσται εις τάς πράξεις, ούδέ άνήρ ό έχων ορθήν δόξαν ή ό επιστήμην.
ΜΕΝ. Έστι ταυτα.
ΣΩ. Καί μήν δ γε αγαθός άνήρ ωφέλιμος ήμΐν ώμολόγη-ται είναι.
20 ΜΕΝ. Ναί.
ΣΩ. "Επειδή τοίνυν ού μόνον δι3 επιστήμην αγαθοί άνδρες αν εΐεν καί ωφέλιμοι ταΐς πόλεσιν, εϊπερ ειεν, άλλα καί δι3 ορθήν δόξαν, τούτοιν δέ ουδέτερον φύσει έστί τοΐς άνθρώποις D ούτε έπιστήμη ούτε δόξα άληθής, ούδ3 έπίκτητα — ή δοκεΐ σοι 2 5 φύσει όποτερονούν αύτοΐν είναι;
ΜΕΝ. Ουκ έμοιγε.
13. άληθή] Другое чтение άλη-θώς, что по объяснению Штадь-баума есть поправка άληθή. При чтении άληθή винительный τούτο должен быть рассматриваем как абсолютно употребленный. Слич. Lach. р. 186. А. τοθτο μέν άληθή λέγεις.
24. ούδ’ επίκτητα] Эти слова предлагается выбросить из текста, на том основании что выше не было доказываемо, чтобы знание и правильное мнение не могли быть приобретаемы. Желающих же удержать эти слова отсылаем к Штальбауму.
