ΣΩ. Εΐεν. χρυσίον δέ δή και άργύριον πορίίεσθαι αρετή έσ- D τιν, ώς φησι Μενών ό του μεγάλου βασιλέως πατρικός 2ε'νος. πότερον προστίθης τι τούτω τώ πόρψ, ώ Μενών, τό δικαίως και όσίως; ή ούδεν σοι διαφέρει, άλλα καν αδίκως τις αυτά πορίΖήται, ομοίως σύ αυτά αρετήν καλεΐς; 5
ΜΕΝ. Ου δήπου, ώ Σώκρατες, αλλά κακίαν.
ΣΩ. Πάντως δήπου δει άρα, ώς έοικε, τούτω τώ πόρψ δικαιοσύνην ή σωφροσύνην ή όσιότητα προσεΐναι, ή άλλο τι μόριον αρετής* εί δέ μή, ούκ έσται αρετή, και περ έκπορίίου- Ε σα τάγαθά. 10
ΜΕΝ. Πώς γάρ άνευ τούτων αρετή γενοιτ άν;
ΣΩ. Τό δέ μή έκπορΚειν χρυσίον καί άργύριον, δταν μή δίκαιον ή, μήτε αύτώ μήτε άλλψ, ουκ αρετή καί αυτή έστίν ή απορία;
ΜΕΝ. Φαίνεται. 15
ΣΩ. Ούδέν άρα μάλλον ό πόρος των τοιούτων αγαθών ή ή απορία αρετή αν εΐη> αλλά ώς έοικεν, δ μέν άν μετά δίκαιο
ί. Εΐεν. χρυσίον δέ δή] "recte hoc loco δέ infertur, propterea quod Socrates jam nuuc in mente habet sequentem interrogationem. Poterat enim etiam hunc in modum dici: εΐεν· έι δέ δή χρυσίον καί άργύριον πορίΖεσθαι άρετη έστιν, ώ Μένων, πότερον προστίθης τι τούτψ τώ πόρψ, τό δικαίως καί όσίως; Itaque illud δέ habet causam et rationem satis idoneam." Штальбаумъ.
2. πατρικός ξένος] Прозваніе, присвоенное тѣмъ Ѳессалійцамъ, которые помогали Ксерксу, во время похода его въ Грецію, и передали ему Ѳессалію; оно же перешло и на ихъ потомство. Геродотъ (ΥΙΙ. 6) и Павзаній (УІІ. 10) говорятъ объ участіи въ этомъ дѣлѣ Фамиліи Алева-довъ, съ которой, какъ замѣчено выше у Платона, Менонъ находился въ самыхъ близкихъ сношеніяхъ.
3. τό δικαίως και όσίως] "Hoc
per appositionem pronomini τι subiectum est." Штальбаумъ.
5. αυτά άρετήν καλεΐς;] An αυτό? "Шнейдеръ. Т.-е. τό πο-ρί£εσθαι. Штальбаумъ защищаетъ αύτά, объясняя это слово чрезъ τά καλά. Притомъ, замѣчаетъ Штальбаумъ, у Платона есть нѣсколько случаевъ употребленія мѣстоименія во множественномъ числѣ, когда говорится только объ одномъ предметѣ. (См. Ароі. 19. D. Phaed. 62. D. 70 D. etc.)
13. καί αύτη έστίν ή άπορία] απορία значитъ собственно затрудненіе. Въ этомъ смыслѣ оно имѣетъ техническое значеніе въ философскомъ языкѣ (см. Анализъ). Хорошо замѣчаетъ при этомъ Штальбаумъ, говоря: "singularis est usus hujus vocabuli, quod quia τώ πόρψ opponitur, dicitur de eo, qui quaestu abstinet."
ΣΩ. Εΐεν. χρυσίον δέ δή και άργύριον πορίίεσθαι αρετή έσ- D τιν, ώς φησι Μενών ό του μεγάλου βασιλέως πατρικός 2ε'νος. πότερον προστίθης τι τούτω τώ πόρψ, ώ Μενών, τό δικαίως και όσίως; ή ούδεν σοι διαφέρει, άλλα καν αδίκως τις αυτά πορίΖήται, ομοίως σύ αυτά αρετήν καλεΐς; 5
ΜΕΝ. Ου δήπου, ώ Σώκρατες, αλλά κακίαν.
ΣΩ. Πάντως δήπου δει άρα, ώς έοικε, τούτω τώ πόρψ δικαιοσύνην ή σωφροσύνην ή όσιότητα προσεΐναι, ή άλλο τι μόριον αρετής* εί δέ μή, ούκ έσται αρετή, και περ έκπορίίου- Ε σα τάγαθά. 10
ΜΕΝ. Πώς γάρ άνευ τούτων αρετή γενοιτ άν;
ΣΩ. Τό δέ μή έκπορΚειν χρυσίον καί άργύριον, δταν μή δίκαιον ή, μήτε αύτώ μήτε άλλψ, ουκ αρετή καί αυτή έστίν ή απορία;
ΜΕΝ. Φαίνεται. 15
ΣΩ. Ούδέν άρα μάλλον ό πόρος των τοιούτων αγαθών ή ή απορία αρετή αν εΐη> αλλά ώς έοικεν, δ μέν άν μετά δίκαιο
ί. Εΐεν. χρυσίον δέ δή] "recte hoc loco δέ infertur, propterea quod Socrates jam nuuc in mente habet sequentem interrogationem. Poterat enim etiam hunc in modum dici: εΐεν· έι δέ δή χρυσίον καί άργύριον πορίΖεσθαι άρετη έστιν, ώ Μένων, πότερον προστίθης τι τούτψ τώ πόρψ, τό δικαίως καί όσίως; Itaque illud δέ habet causam et rationem satis idoneam." Штальбаум.
2. πατρικός ξένος] Прозвание, присвоенное тем Фессалийцам, которые помогали Ксерксу, во время похода его в Грецию, и передали ему Фессалию; оно же перешло и на их потомство. Геродот (ΥΙΙ. 6) и Павзаний (УИІ. 10) говорят об участии в этом деле Фамилии Алева-дов, с которой, как замечено выше у Платона, Менон находился в самых близких сношениях.
3. τό δικαίως και όσίως] "Hoc
per appositionem pronomini τι subiectum est." Штальбаум.
5. αυτά άρετήν καλεΐς;] An αυτό? "Шнейдер. Т. е. τό πο-ρί£εσθαι. Штальбаум защищает αύτά, объясняя это слово чрез τά καλά. Притом, замечает Штальбаум, у Платона есть несколько случаев употребления местоимения во множественном числе, когда говорится только об одном предмете. (См. Арои. 19. D. Phaed. 62. D. 70 D. etc.)
13. καί αύτη έστίν ή άπορία] απορία значит собственно затруднение. В этом смысле оно имеет техническое значение в философском языке (см. Анализ). Хорошо замечает при этом Штальбаум, говоря: "singularis est usus hujus vocabuli, quod quia τώ πόρψ opponitur, dicitur de eo, qui quaestu abstinet."
