Елба́нъ м. сиб. (лба́нъ, лобанъ?), высокій, округлый мысъ, холмъ.
ТСД2/Елбан/ДО
Внешний вид
← Елаха | Елбан / Елбанъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Елботъ → |
Словникъ: Е. Источникъ: т. 1 (2-е изд., 1880), с. 533 ( сканъ · индексъ ) |
[533]Елба́нъ м. сиб. (лба́нъ, лобанъ?), высокій, округлый мысъ, холмъ.