Страница:Евтидем (Платон, 1878).pdf/43

Материал из Викитеки — свободной библиотеки
Эта страница не была вычитана
— 38 —

έκ Χίου, άπώκησαν δέ ές Θούριους* φεύγοντες δέ έκεΐθεν πολλ5 ήδη έτη περί τούσδε τούς τόπους διατρίβουσιν. δ δε σύ έρωτας την σοφίαν αύτοιν, ώ θαυμάσιε Κρίτων, πάνσοφοι άτεχνώς τώγε, ούδ3 ήδη προ του δ τι εΐεν οι παγκρατιασταί. τούτω. γάρ 5 έστον κομιδή παμμάχω, ού κατά τώ Άκαρνάνε, τώ παγκρατί-αστά άδελφώ. έκείνω μεν γάρ | τω σώματι μόνον οϊω τε μά- D χεσθαι έγενέσθην. τούτω δε πρώτον μέν τω σώματι δεινοτάτω έστόν και μάχη πάντων κρατεΐν έν δπλοις γάρ αύτώ τε σοφώ πάνυ μάχεσθαι και άλλον, δς αν | δίδω μισθόν, οϊω τε ποιήσαι* 272 ίο έπειτα- την έν τοΐς δικαστηρίοις μάχην κρατίστω και άγωνί-σασθαι και άλλον διδάΕαι λέγειν τε και συγγράφεσθαι λόγους οιους εις τά δικαστήρια! προ του μεν ούν ταύτα δεινώ ήστην μόνον, νύν δέ τέλος έπιτεθείκατον παγκρατιαστική τέχνη, ή γάρ ήν λοιπή αύτοιν μάχη αργός, ταύτην νυν έξείργασθον, is ώστε μηδ* άν ένα αύτοΐς οιόν τ’ είναι μηδ3 άντάραι* οΰτω δεινώ γεγόνατον έν τοΐς λόγοις μάχεσθαι τε και έΕελέγχειν τό αίει λεγόμενον, ομοίως έάν τε ψευδός \ έάν τε αληθές ή. Β

  • высказываетъ намѣреніе поступить къ нимъ въ уче ники, объясняя при этомъ что учиться вообще никогда не поздно.

έγώ μέν ούν, ώ Κρίτων, έν νω έχω τοΐν άνδροΐν παραδοΰναι έμαυτόν. και γάρ φατόν έν όλίγω χρόνω ποιήσαι άν και 20 άλλον όντινοϋν τά αυτά ταυτα δεινόν.

ΚΡ. Τί δέ, ώ Σώκρατες; ού φοβεΐ την ηλικίαν, μη ήδη πρεσ-βύτερος ής;

ΣΩ. Ήκιστά γε, ώ Κρίτων ικανόν τεκμήριον έχω και πα-ραμύθιον τού μη φοβεΐσθαι* αύτώ γάρ τούτω ως έπος ειπεΐν 25 γέροντε δντε ήρΗάσθην ταύτης τής σοφίας, ής έγωγε έπιθυμώ, τής έριστικής* πέρυσιν ή προπέρυσΐν ούδέπω \ ήστην σοφώ. С άλλ’ έγώ ίν μόνον φοβούμαι, μη αΰ όνειδος τοΐν ζένοιν περιάψω ώσπερ Κόννω τω Μητροβίου τω κιθαριστή δς έμέ διδάσκει έτι και νύν κιθαρί£ειν* όρώντες γούν οί παΐδες οι συμφοιτηταί 30 μοι έμού τε καταγελώσι και τον Κόννον καλούσι γεροντοδι-δάσκαλον. μή ούν και τοΐν Εένοιν τις ταύτό τούτο όνειδίση* οΐ δ* αύτό τούτο ϊσως φοβούμενοι τάχα με ούκ αν έθέλοιεν προσδέΕασθαι. έγώ δ3 ώ Κρίτων έκεΐσε μέν άλλους πέπεικα


Тот же текст в современной орфографии

έκ Χίου, άπώκησαν δέ ές Θούριους* φεύγοντες δέ έκεΐθεν πολλ5 ήδη έτη περί τούσδε τούς τόπους διατρίβουσιν. δ δε σύ έρωτας την σοφίαν αύτοιν, ώ θαυμάσιε Κρίτων, πάνσοφοι άτεχνώς τώγε, ούδ3 ήδη προ του δ τι εΐεν οι παγκρατιασταί. τούτω. γάρ 5 έστον κομιδή παμμάχω, ού κατά τώ Άκαρνάνε, τώ παγκρατί-αστά άδελφώ. έκείνω μεν γάρ | τω σώματι μόνον οϊω τε μά- D χεσθαι έγενέσθην. τούτω δε πρώτον μέν τω σώματι δεινοτάτω έστόν και μάχη πάντων κρατεΐν έν δπλοις γάρ αύτώ τε σοφώ πάνυ μάχεσθαι και άλλον, δς αν | δίδω μισθόν, οϊω τε ποιήσαι* 272 ίο έπειτα- την έν τοΐς δικαστηρίοις μάχην κρατίστω και άγωνί-σασθαι και άλλον διδάΕαι λέγειν τε και συγγράφεσθαι λόγους οιους εις τά δικαστήρια! προ του μεν ούν ταύτα δεινώ ήστην μόνον, νύν δέ τέλος έπιτεθείκατον παγκρατιαστική τέχνη, ή γάρ ήν λοιπή αύτοιν μάχη αργός, ταύτην νυν έξείργασθον, is ώστε μηδ* άν ένα αύτοΐς οιόν τ’ είναι μηδ3 άντάραι* οΰτω δεινώ γεγόνατον έν τοΐς λόγοις μάχεσθαι τε και έΕελέγχειν τό αίει λεγόμενον, ομοίως έάν τε ψευδός \ έάν τε αληθές ή. Β

  • высказывает намерение поступить к ним в уче ники, объясняя при этом что учиться вообще никогда не поздно.

έγώ μέν ούν, ώ Κρίτων, έν νω έχω τοΐν άνδροΐν παραδοΰναι έμαυτόν. και γάρ φατόν έν όλίγω χρόνω ποιήσαι άν και 20 άλλον όντινοϋν τά αυτά ταυτα δεινόν.

ΚΡ. Τί δέ, ώ Σώκρατες; ού φοβεΐ την ηλικίαν, μη ήδη πρεσ-βύτερος ής;

ΣΩ. Ήκιστά γε, ώ Κρίτων ικανόν τεκμήριον έχω και πα-ραμύθιον τού μη φοβεΐσθαι* αύτώ γάρ τούτω ως έπος ειπεΐν 25 γέροντε δντε ήρΗάσθην ταύτης τής σοφίας, ής έγωγε έπιθυμώ, τής έριστικής* πέρυσιν ή προπέρυσΐν ούδέπω \ ήστην σοφώ. С άλλ’ έγώ ίν μόνον φοβούμαι, μη αΰ όνειδος τοΐν ζένοιν περιάψω ώσπερ Κόννω τω Μητροβίου τω κιθαριστή δς έμέ διδάσκει έτι και νύν κιθαρί£ειν* όρώντες γούν οί παΐδες οι συμφοιτηταί 30 μοι έμού τε καταγελώσι και τον Κόννον καλούσι γεροντοδι-δάσκαλον. μή ούν και τοΐν Εένοιν τις ταύτό τούτο όνειδίση* οΐ δ* αύτό τούτο ϊσως φοβούμενοι τάχα με ούκ αν έθέλοιεν προσδέΕασθαι. έγώ δ3 ώ Κρίτων έκεΐσε μέν άλλους πέπεικα