Бу́калище ср. тул. бу́чало, омутъ подъ мельничнымъ колесомъ.
ТСД1/Букалище/ДО
Внешний вид
← Бука | Букалище Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Букатка → |
Словникъ: Би. Источникъ: т. 1 (1-е изд., 1863), с. 122 ( сканъ · индексъ ) |