Вя́сло ср. перевясло, поясъ снопа, см. вязать. || По тмб. произнош. весе́лко, мѣшалка, говорятъ дажѣ вя́сла ж. р.; тамъ ср. р. не любятъ.
ТСД1/Вясло/ДО
Внешний вид
← Вяньгать | Вясло Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Вятель → |
Словникъ: Вы. Источникъ: т. 1 (1-е изд., 1863), с. 299 ( сканъ · индексъ ) |