Корви́га прм. коврига, коровай, челпанъ, цѣльный ржаной хлѣбъ.
ТСД1/Корвига/ДО
Внешний вид
← Корбытикъ | Корвига Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Корветъ → |
Словникъ: Кор. Источникъ: т. 2 (1-е изд., 1865), с. 771 ( сканъ · индексъ ) |