Вандру́тъ м. нѣм. горн. одно изъ бревенъ, которыми распираютъ деревянные крѣпи въ шахтахъ; вандру́тный къ сему относящійся.
← Вандалъ | Вандрут / Вандрутъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Вандышъ → |
![]() |
[166]Вандру́тъ м. нѣм. горн. одно изъ бревенъ, которыми распираютъ деревянные крѣпи въ шахтахъ; вандру́тный къ сему относящійся.