Кара́лька ж. орнб. сиб. калачъ, крендѣль особаго вида, рогулька, рогатый бублик. Кара́лечница, калачница, крендѣльщица.
← Каралка | Каралька Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Карамазый → |
![]() |
[90]Кара́лька ж. орнб. сиб. калачъ, крендѣль особаго вида, рогулька, рогатый бублик. Кара́лечница, калачница, крендѣльщица.