Кархо́тина ж. харкотина, отхаркиваемая слизь. Ка́рхать твр. пск. харкать, крякать, каркать; || *жить покашливая, кой-какъ.
← Кархаль | Кархотина Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Карцеръ → |
![]() |
[95]Кархо́тина ж. харкотина, отхаркиваемая слизь. Ка́рхать твр. пск. харкать, крякать, каркать; || *жить покашливая, кой-какъ.