Кичко́ м. арх. песъ, кобѣль.
ТСД2/Кичко/ДО
Внешний вид
← Кичка | Кичко Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Киша (1-2) → |
Словникъ: Ки. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 113 ( сканъ · индексъ ) |
[113]Кичко́ м. арх. песъ, кобѣль.