Марга́чъ м. (инородческое? или это моргачъ, отъ моргать?) сайга.
← Маргафонить | Маргач / Маргачъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Маргелка → |
Словникъ: М. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 305 ( сканъ · индексъ ) |
[305]Марга́чъ м. (инородческое? или это моргачъ, отъ моргать?) сайга.