Мо́домъ нар. сиб. исподволь, постепенно, медленно, не вдругъ, не разомъ, не круто. Ледъ модомъ прошелъ, модомъ на мѣстѣ изникъ.
ТСД2/Модом/ДО
Внешний вид
← Модильонъ | Модом / Модомъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Модѣть → |
Словникъ: М. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 344 ( сканъ · индексъ ) |
[344]Мо́домъ нар. сиб. исподволь, постепенно, медленно, не вдругъ, не разомъ, не круто. Ледъ модомъ прошелъ, модомъ на мѣстѣ изникъ.