Напороди́ть кого, родить, породить; иногда нарожать. И на что я дѣточекъ на свѣтъ напородила!
← Напорливый | Напородить Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Напорожне → |
Словникъ: Нак. Источникъ: т. 2 (2-е изд., 1881), с. 465 ( сканъ · индексъ ) |
[465]Напороди́ть кого, родить, породить; иногда нарожать. И на что я дѣточекъ на свѣтъ напородила!