Напору́чный, состоящій у кого на поруках. Напоруча́ть, напоручи́ть что кому; надавать много порученій.
← Напору | Напоручный Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Напорѣ → |
![]() |
[466]Напору́чный, состоящій у кого на поруках. Напоруча́ть, напоручи́ть что кому; надавать много порученій.