Тарты́га влд. ёра, пьяница и буянъ. || Тартыга, тартыжникъ твр. разгульный мот. тартыжничать, ерничать, пить, шататься.
← Тартинка | Тартыга Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Таруса → |
Словникъ: Т. Источникъ: т. 4 (2-е изд., 1882), с. 402 ( сканъ · индексъ ) |
[402]Тарты́га влд. ёра, пьяница и буянъ. || Тартыга, тартыжникъ твр. разгульный мот. тартыжничать, ерничать, пить, шататься.