Тивунъ стар. тиунъ, судія. Начаша тивуни грабити людей. Таву́нити тиунить. Поемшѣ тивуна, не вдаша ему тивунити, лѣтописное.
ТСД2/Тивун/ДО
Внешний вид
← Тиво | Тивун / Тивунъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Тига → |
Словникъ: Т. Источникъ: т. 4 (2-е изд., 1882), с. 415 ( сканъ · индексъ ) |
[415]Тивунъ стар. тиунъ, судія. Начаша тивуни грабити людей. Таву́нити тиунить. Поемшѣ тивуна, не вдаша ему тивунити, лѣтописное.