Шкна́ра об. вор. тмб. скна́ра зап. (польск. скнера, канюка) скряга, скупецъ.
ТСД2/Шкнара/ДО
Внешний вид
← Шкляный | Шкнара Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Шкнуть → |
Словникъ: Ш. Источникъ: т. 4 (2-е изд., 1882), с. 658 ( сканъ · индексъ ) |
[658]Шкна́ра об. вор. тмб. скна́ра зап. (польск. скнера, канюка) скряга, скупецъ.