Арба́н м. тмб. пск. амбар; || влд. подвал, погреб. Арба́нник м. амбарник, в бранном знач. вор, хлебокрад, подламывающий амбары.
ТСД3/Арбан
Внешний вид
← Арбалета | Арбан / Арбанъ | Арбиный → |
![]() |
← Арбалета | Арбан / Арбанъ Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Арбиный → |
![]() |