Перейти к содержанию

ТСД3/Ага/ДО

Материал из Викитеки — свободной библиотеки
[9-10]
1. Ага́ нар. запад., эге малорос. (буква г произн. поюжному, съ придыханіемъ, [т. е. какъ звукъ придувной, спирантъ]) да, такъ, конечно, ладно. Ти бывъ ёнъ та́мацки? «Ага» смл. Ага́, агату́ смл. мжд. изумл., а, ахъ, ба. || Ага́ мжд. торжества, а-а!
2. Ага́ м. въ притурецк. и татар. област. старшина, начальникъ; придается къ слову, означающ. надъ чѣмъ кто начальникъ; аги́, агала́ры мн. ч.