Бухтарма́ ж. татр. шершавая клѣтчатка на изнанкѣ кожъ; мездра́. Бухтарму́ сбиваютъ подходкою. || Исподъ грибной шляпки.
ТСД3/Бухтарма/ДО
← Бухта-барахта | Бухтарма | Бухтой → |
Словникъ: Би. Источникъ: т. 1 (3-е изд., 1903), стлб. 359-360 ( сканъ · индексъ ) • В 3-м издании в квадратных скобках — добавления редактора И. А. Бодуэна де Куртенэ |