Еранда́къ, еру(ры)нда́къ [—а́ка и —ака́] м. астрх. дон. родъ пялецъ на роспуски, для простора при укладкѣ товара. Еранда́чникъ [м.] ломовой извощикъ съ ерандакомъ.
ТСД3/Ерандак/ДО
← Еранда | Ерандак / Ерандакъ | Ерань → |
![]() |
← Еранда | Ерандак / Ерандакъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Ерань → |
![]() |