Іо́ла ж., [голл. Jol], арх. карбасъ, расшитый на четыре весла, для ловли трески; носъ и корма острые и одинъ косой парусъ. Іолъ м. родъ канонирской лодки. [Ср. 1. ёла].
ТСД3/Иола/ДО
← Іокать | Иола / Іола | Іолоза → |
![]() |
← Іокать | Иола / Іола Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Іолоза → |
![]() |