Фульгури́тъ м., [отъ лат. fulgur, громъ и молнія], громовая-стрѣла́, чортовъ-палецъ, Сплавленный молніей въ трубку песокъ.
ТСД3/Фульгурит/ДО
← Фука | Фульгурит / Фульгуритъ | Фумель → |
![]() |
← Фука | Фульгурит / Фульгуритъ Толковый словарь живого великорусскаго языка Владиміра Даля | Фумель → |
![]() |