[Хапа́йла см. хапки: хапун]. [Ха́паль м. кто крадет, захватывает чужое, пск. твр. Опд.]. Ха́панье [ср.] действ. по гл.
[хапать].
ТСД3/Хапайла
← Хаос | Хапайла | Хапать → |
![]() |
← Хаос | Хапайла Толковый словарь живого великорусского языка Владимира Даля | Хапать → |
![]() |